Hannah is 54 en werkt al jaren in de administratie. Ze begrijpt er niets van als het gaat om de uitgaven van haar buurman. “Hij leeft van een uitkering en klaagt vaak dat hij geen geld heeft, en toch geniet hij iedere avond in zijn tuin van een warme jacuzzi. Hoe is dat mogelijk?”, vraagt ze zich hardop af. Het wringt bij haar dat terwijl zij en haar partner zorgvuldig op hun uitgaven letten en hun maandbudget bijstellen door stijgende energiekosten, haar buurman lijkt te genieten van luxe.
Een jacuzzi in de achtertuin is voor velen het ultieme symbool van luxe. Denk aan bubbelend warm water onder een sterrenhemel, met een glas wijn binnen handbereik. Voor hen die hard werken en op elke euro letten, kan het onbegrijpelijk zijn hoe iemand met een bijstandsuitkering zo’n weelde kan veroorloven.
Hannah deelt haar zorgen: “Ik zie hem nooit werken, maar ik zag wel een installatiebedrijf komen om die jacuzzi aan te sluiten. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is.” Hannah zegt verder: “Mijn man en ik hebben allebei een fulltime baan. We leven niet extravagant, maar geven geld uit met beleid. Door stijgende kosten is er nauwelijks ruimte voor extra’s.”
De Grotere Vraag van Rechtvaardigheid
Het voelt scheef voor Hannah. “Een jacuzzi is toch geen noodzakelijke uitgave voor iemand die van een bijstandsuitkering leeft?” zegt ze. Het blijft bij haar schuren, zelfs nadat ze de moed had verzameld om haar buurman aan te spreken. De buurman legde haar uit dat hij de jacuzzi tweedehands had gekocht via Marktplaats voor een paar honderd euro en dat hij er al jaren voor spaarde. “Dat klinkt logisch, maar het blijft toch wringen,” zegt Hannah.
Volgens hem gaat hij niet op vakantie, rookt hij niet en gaat hij nauwelijks uit eten. De jacuzzi is de manier waarop hij ontspant, en voor hem is dat belangrijk. “Hij zei: ‘Ik ben toch altijd thuis, dit is mijn geluksmoment.’ Dat kan ik wel begrijpen, maar het voelt nog steeds scheef.”
Wat de situatie voor Hannah nog ingewikkelder maakt, is dat ze zegt dat er regelmatig pakketjes bij haar buurman worden afgeleverd. “Bijna elke week zie ik pakketbezorgers. Het zijn niet altijd grote pakketten, maar toch vraag ik me af waar hij dat van betaalt.”
Mensen als Hannah hebben moeite om te begrijpen hoe iemand met een bijstandsuitkering zich dingen kan veroorloven die voor hen buiten bereik lijken. De situatie roept de vraag op wanneer iemand in de bijstand wel iets leuks mag doen zonder direct kritiek te krijgen.
Hannah realiseerde zich dat ze misschien harder oordeelt dan ze zou willen toegeven. “Ik werk al mijn hele leven hard voor alles wat ik heb. Misschien ben ik ook wat jaloers, teleurgesteld zelfs,” geeft ze toe.
Uiteindelijk komt het neer op keuzes maken met het spaargeld dat je als bijstandsgerechtigde mag hebben. Een socioloog aan de universiteit van Amsterdam merkt op dat mensen vaak niet zien of begrijpen hoe iemand met een uitkering zich voorbereidt op grotere aankopen, zoals tweedehands spullen kopen of geholpen worden door familieleden.
“Hannah’s buurman zegt dat hij gespaard heeft en dat hij daarom voor een afzonderlijke luxe kon kiezen. Maar toch blijft het voor velen zoals Hannah wringen,” legt de socioloog uit.
Volgens energie-experts kunnen jacuzzi’s inderdaad flinke energiekosten met zich meebrengen, tenzij je kiest voor maatregelen zoals isolerende covers of energiezuinige modellen. Hoewel er legitieme manieren zijn om te sparen, blijft het voor Hannah lastig om het plaatje compleet te begrijpen.
Misschien zou een open gesprek tussen Hannah en haar buurman duidelijkheid kunnen geven over zijn keuzes. Het vraagstuk dat Hannah bezighoudt, gaat voorbij de jacuzzi en richt zich op een groter gevoel van rechtvaardigheid en vertrouwen. Als mensen het gevoel hebben dat het systeem scheef is, kan dat tot frustraties leiden.
Wat vind jij? Kan iemand met een uitkering zich een jacuzzi veroorloven als hij daarvoor spaart, of schuurt dat beeld toch?
