Na een jaar vol persoonlijke en werkgerelateerde uitdagingen, zoals het verlies van haar moeder en het maken van een stressvolle carrièreswitch, was Melissa toe aan een goede vakantie. Samen met haar man, Mark, boekte ze een ontspannende week in een all-inclusive resort in het zonnige Spanje. Ze hadden er ontzettend veel zin in, maar hun eetervaringen daar vielen uiteindelijk tegen.
Het afgelopen jaar was zwaar voor Melissa. “Mijn moeder ging snel achteruit, en ik was er bij tot het einde. Ik ben blij dat ik haar kon steunen, maar het was heel zwaar, vooral omdat ik het grotendeels alleen deed. Tegelijkertijd was ik van baan aan het wisselen, wat veel stress met zich meebracht,” legt ze uit.
Na het verlies van haar moeder suggereerde Mark om een weekje naar Spanje te trekken. “Hij zag dat ik uitgeput was en dacht dat een beetje rust en ontspanning goed zouden zijn.” Daarom plande Mark een alles-inclusief trip naar Andalusië, waar ze konden genieten van eten en drinken zoveel ze wilden. “Dat was nieuw voor ons, normaal kiezen we meer voor kleine, romantische plekjes of gezellige bed & breakfasts.”
Begin van de vakantie
Bij aankomst waren Melissa en Mark erg enthousiast. Het weer was schitterend, en hun kamer was ruim en netjes. Melissa begon haar dagen graag met een duik in het zwembad, en daarna gingen ze samen ontbijten. “Het was even wennen om met zoveel mensen tegelijkertijd te eten, maar wat een luxe om je geen zorgen te hoeven maken over geld. Alles was al betaald en je kon pakken wat je maar wilde. Geweldig toch?”
Helaas sloeg op de derde dag de sfeer om. “We konden onze zitplek in het restaurant niet zelf kiezen; dat werd voor ons gedaan door het personeel en vanaf dat moment zaten we steeds naast hetzelfde gezin. Ze bestonden uit een vader, moeder, een klein meisje van drie of vier, en een grote hond. Het meisje werd snel onrustig en begon te rennen tussen de tafels. Ze botste steeds tegen me aan, wat ik erg irritant vond. Toen ze moe werd, begon ze om de hond, Beau, te vragen en wilde ze deze borstelen. Tot mijn verbazing haalde de moeder een borstel uit haar tas en gaf die aan haar dochter. Ze begon ijverig de hond te kammen, waarbij er lange haren op onze tafel belandden.”
Melissa kon haar ogen niet geloven. “Ik vond het zo vies dat er naast mijn bord een hond werd geborsteld. Naast de rondvliegende haren zagen we ook huidschilfers door de lucht zweven. Hoe kun je daar nou van genieten tijdens het eten? Bovendien vind ik het niet kunnen dat je een hond meeneemt naar een restaurant, laat die lekker thuis.”
Mark vroeg de moeder of het borstelen kon stoppen. “Dat pakte verkeerd uit, want de ouders snapten niet waarom we ons druk maakten. Voor hen was hun hond niet vuil. Ik begrijp wel dat ze blij waren dat hun dochter zich een tijdje vermaakte, zodat zij rustig konden eten.”
De hond en het meisje dat constant bezig was met borstelen, drukte een flinke domper op de vakantie van Melissa en Mark. “Ik had zo uitgekeken naar rust en ontspanning, maar twaalf dagen lang moesten we ons aanpassen vanwege dat gezin naast ons. Het is toch te gek dat je tijdens het eten je kind een hond laat borstelen in een restaurant?”
