Op TikTok veroorzaakt momenteel een video van Rachel, bekend als @rachonlife, flink wat discussie. In deze video uit Rachel haar kritiek op grootouders die wel hun kleinkinderen verheerlijken, maar geen tijd willen vrijmaken om op hen te passen. Toch prijst ze ook de grootouders die wel echt moeite doen om er voor hun kleinkinderen te zijn.
Rachel, een gepassioneerde moeder, richt haar kritiek op de grootouders die vooral praten over hun liefde voor de kleinkinderen maar geen daadwerkelijke betrokkenheid tonen. Ze zegt: “Sommige grootouders zouden zich moeten schamen dat ze niet bereid zijn op hun kleinkinderen te passen, terwijl ze klagen over gemis. Dat is gewoon hun taak.” Ze benadrukt dat haar kritiek gaat over de grootouders die altijd klagen dat ze hun kleinkinderen missen, maar er nooit voor kiezen om hen op te zoeken. Ze zegt: “Het gaat om die grootouders die zeggen dat ze hun kleinkinderen missen, maar zelf nooit op bezoek komen. Of die grootmoeders die beweren de beste oma te zijn terwijl dat allesbehalve waar is.”
Bekijk het vervolg hieronder…
TikTok Video Maakt Veel Reacties Los
Rachel maakt duidelijk dat grootouders een actieve rol moeten spelen in het leven van hun kleinkinderen. “Als je jezelf grootouder noemt, moet je je ook zo gedragen, niet enkel voor de show. Je bent niet zomaar een vriend of oppas, maar een grootouder, dus dan moet je betrokken zijn.” Rachel lijkt haar eigen familie goed georganiseerd te hebben. Ze vertelt lovend over haar schoonouders: “Op maandag gaan mijn man en ik naar therapie. Dan komen mijn schoonouders naar ons huis, zorgen voor de kinderen, leggen ze op bed, en gaan weer naar huis als wij terugkomen.”
@rachonlife Ahhhh lets see whose feathers are ruffled today. #rachonlife #millennialmom #boomergrandparents #unsolicitedmomadvice #relatablemomcontent
Rachel benadrukt het belang van de steun van grootouders: “Ze weten dat hun zoon, mijn man dus, hulp nodig heeft. Het is hun plicht om te helpen, ongeacht zijn leeftijd van 33.” De video heeft veel reacties losgemaakt. Sommige mensen herkennen hun eigen situatie in Rachel’s verhaal. Een reactie luidt: “Mijn moeder wil altijd dat ik de kinderen naar haar toe breng, ook al woont ze om de hoek.” Een andere persoon deelt: “Mijn ouders wonen maar een halfuur van mij vandaan, maar ze doen alsof het een enorme opgave is om mijn huis te bezoeken om hun kleinkind te zien.”
Natuurlijk zijn niet alle reacties eensgezind. Een gebruiker merkt terecht op dat het opvoeden van kinderen de verantwoordelijkheid is van de ouders, niet de grootouders: “Een deel uitmaken van het leven van kleinkinderen betekent niet noodzakelijkerwijs dat je ze ook moet opvoeden.”
