Karin is 38 jaar en zelfstandig ondernemer uit Nijmegen. Ze heeft een duidelijke visie op de belastingheffing in Nederland. Volgens haar zouden mensen zonder kinderen minder belasting moeten betalen. “Waarom zou ik evenveel belasting betalen als ouders die volop gebruikmaken van faciliteiten zoals kinderopvang en onderwijs?” vraagt Karin zich af. Ze pleit voor een eerlijkere verdeling van de belastingdruk waar kinderloze burgers financieel voordeel hebben.
Het standpunt van Karin is niet ingegeven door een hekel aan kinderen, benadrukt ze. “Natuurlijk zijn kinderen belangrijk voor de toekomst van onze maatschappij,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, maak je geen gebruik van die voorzieningen. Waarom zou ik dan evenveel bijdragen als zij die er wel gebruik van maken?”
Karin noemt de vele fiscale voordelen die ouders krijgen, zoals kinderbijslag en belastingkortingen. “Dat is allemaal heel goed, maar kinderloze mensen worden buiten beschouwing gelaten. Wij betalen wel mee, maar krijgen niks terug.” Haar punt is dat het leven zonder kinderen beduidend goedkoper is, hoewel ouders vaak klagen over financiële lasten. “Veel van hun lasten worden gesubsidieerd door de overheid. Zonder kinderen ben je financieel altijd de klos,” stelt ze vast.
Elk jaar legt ze duizenden euro’s neer aan belastingen die naar voorzieningen gaan waar zij geen gebruik van maakt. “Ik werk hard en betaal netjes mijn belasting, maar soms lijkt het een straf te zijn omdat ik geen kinderen heb. Dat voelt gewoon niet eerlijk,” zegt Karin.
Het kindervrije leven en belastingen
Karin benadrukt dat het krijgen van kinderen een bewuste keuze is. “Niemand wordt gedwongen om kinderen te krijgen. Het is net zo’n persoonlijke keuze om kinderloos te blijven, net als mijn keuze. Waarom moet ik dan betalen voor keuzes van anderen?”
Volgens Karin zouden ouders meer moeten instaan voor de kosten die hun gezin met zich meebrengt. “Ik heb niks tegen mensen met kinderen, maar het is niet mijn taak om hun leven financieel te verlichten,” stelt ze. Haar mening roept vaak weerstand op, vooral in haar omgeving. “Sommigen noemen me egoïstisch of zeggen dat ik het niet begrijp omdat ik zelf geen kinderen heb. Maar het gaat mij om het systeem, niet om de kinderen zelf,” legt Karin uit.
Ze merkt dat veel van haar kinderloze vrienden soortgelijke frustraties hebben, ook al spreken ze ze niet altijd uit. Het onderwerp ligt gevoelig, en ouders voelen zich soms aangevallen terwijl dat niet de bedoeling is. “Het lijkt alsof kinderloze mensen vaak over het hoofd worden gezien, terwijl zij ook een belangrijke rol vervullen in de samenleving,” constateert Karin.
Hoewel ze zich ervan bewust is dat het aanpassen van het belastingstelsel geen eenvoudige opgave is, pleit Karin voor een start van het debat over een eerlijke lastenverdeling. “We moeten beginnen met het gesprek over dit onderwerp,” vindt ze. Een mogelijke oplossing is volgens haar een belastingkorting voor mensen zonder kinderen, zodat hun bijdrage aan de samenleving meer gewaardeerd wordt. Daarmee zouden ze vergelijkbare voordelen kunnen ontvangen als ouders nu krijgen.
Karin ziet haar visie op de belastingdiscussie ook als een kwestie van erkenning. “De hele samenleving richt zich op gezinnen en kinderen, maar degenen zonder kinderen leveren ook een belangrijke bijdrage. Het zou goed zijn die inzet te waarderen, en daar kunnen we over praten in een breder maatschappelijk debat,” stelt ze voor.
Wat denk jij? Moeten kinderloze mensen minder belasting betalen, of is het juist eerlijk dat iedereen hetzelfde bijdraagt? Deel je mening op onze Facebook-pagina en doe mee aan deze discussie!
