Norma Edwards vertelt dat ze meerdere keren klinisch dood is geweest en tijdens twee van die momenten een ervaring had die zij omschrijft als een ‘bezoek aan het hiernamaals’. In een interview met Mirror zegt ze dat ze telkens werd teruggestuurd met een boodschap die ze aan de wereld zou moeten doorgeven.
Twee reizen naar “een andere dimensie”
Edwards zegt in totaal drie keer klinisch overleden te zijn. Tijdens twee van die momenten zou ze in een andere dimensie terecht zijn gekomen, waar zij door wezens werd opgevangen en vervolgens weer naar het leven werd teruggestuurd.
Haar centrale boodschap, vertelt ze, is dat volgens haar het leven niet ophoudt bij de dood: “Ik moet anderen duidelijk maken dat het bestaan doorgaat en dat sterven niet het einde is.”
De tunnel en het licht
Norma beschrijft haar ervaring als een reis door een pikdonkere tunnel:
“Het was donkerder dan ik me ooit had kunnen voorstellen, maar ik voelde geen angst. Ik bewoog met enorme snelheid, alsof ik door licht werd voortgeduwd.”
Aan het einde van de tunnel zag ze kleuren “als een regenboog, maar anders dan alle tinten die ze ooit op aarde had gezien”. Dat veranderde vervolgens in fel wit licht. “Het was zo helder dat ik dacht dat het pijn zou doen aan mijn ogen, maar in plaats daarvan werd ik er één mee.”
Haar eerste bijna-doodervaring
Norma’s eerste ervaring vond plaats toen ze twintig was. Onderweg naar haar werk zakte ze plotseling in elkaar; later bleek ze een hartstilstand te hebben gekregen door complicaties met een niet-levensvatbare zwangerschap.
“Toen ik mijn ogen sloot, voelde ik geen pijn meer. Het volgende moment zag ik mezelf van bovenaf, alsof ik aan het plafond hing en keek naar wat er op de operatietafel gebeurde. Ik wilde zeggen dat het goed met me ging, maar niemand hoorde me.”
Tijdens de reanimatie voelde ze zich naar een andere omgeving getrokken.
“Doel niet bereikt”
Volgens Norma kwam ze terecht bij iets wat leek op een groot scherm met drie kolommen: haar geplande leven, haar huidige leven en het resultaat daarvan. In elke rij zou dezelfde conclusie hebben gestaan: doel niet bereikt.
Daarna verscheen een rivier met daarachter talloze ‘vertrouwde zielen’, onder wie haar tante. Toen Norma haar wilde benaderen, zou haar tante zijn teruggestapt:
“Ze zei dat ik niet mocht blijven en dat ik moest terugkeren met de boodschap dat het leven groter is dan wat we op aarde kunnen waarnemen.”
Een tweede ervaring, met dezelfde boodschap
Later in haar leven zou Norma opnieuw klinisch overlijden, ditmaal begeleid door wat zij omschrijft als een “vrouwelijke aanwezigheid”, mogelijk een engel. Volgens haar kreeg ze opnieuw te horen dat ze niet mocht blijven omdat haar “missie nog maar voor de helft was vervuld”.
Korte tijd daarna werd ze weer teruggebracht in haar lichaam.
Leven met haar ervaringen
Na deze gebeurtenissen besloot Edwards zich in te zetten voor mensen in de laatste fase van hun leven. Ze werkt nu als begeleider bij stervensprocessen, waarbij ze vertelt dat volgens haar de ziel blijft voortbestaan.
“De dood is niet het einde,” zegt ze. “Het bewustzijn gaat door.”
