Steeds meer snelwegen krijgen hogere limieten
De afgelopen jaren is er iets opvallends gaande in het verkeersbeleid van verschillende landen: op steeds meer snelwegen mag je harder rijden. Terwijl sommige overheden juist inzetten op lagere snelheden om milieu- en uitstootdoelen te halen, draaien anderen de schroef de andere kant op. Dat roept vragen op. Waarom kiezen landen voor hogere maximumsnelheden, en wat levert het op of juist niet?
Waarom gaan limieten omhoog?
Eén veelgehoord argument is dat het verkeer soepeler doorstroomt wanneer je hogere snelheden toelaat, mits de wegen daarop zijn ingericht. In regio’s met lange rechtstanden en weinig drukte kan een hogere limiet helpen om ritten gelijkmatiger te laten verlopen, zonder dat auto’s elkaar continu ophouden.
Ook economische overwegingen tellen mee. Kortere reistijden zijn prettig voor forenzen, maar vooral transportbedrijven profiteren van tijdwinst. Minder uren op de weg kan direct schelen in kosten, en op schaalniveau werkt dat door in de hele logistieke keten.
Daarnaast zijn auto’s en wegen veiliger dan pakweg twintig jaar geleden. Denk aan rijhulpsystemen, betere weginrichting en strengere veiligheidsnormen. Overheden wijzen daar graag op als ze pleiten voor een stapje harder, al betekent technologische vooruitgang niet automatisch dat alle risico’s verdwijnen.
Tot slot speelt acceptatie een rol. Bestuurders raken gefrustreerd wanneer het gevoel leeft dat de infrastructuur meer aankan dan de borden toestaan. Door een limiet te verhogen of adviessnelheden realistischer te maken, hopen sommige landen dat mensen zich beter aan de regels houden.
Waar mag je al harder rijden?
Duitsland blijft het bekendste voorbeeld. Op grote delen van de Autobahn staat geen vaste maximumsnelheid. Hoewel milieuorganisaties geregeld pleiten voor een uniforme limiet, is de politiek terughoudend. In sommige deelstaten wordt zelfs geëxperimenteerd met hogere adviessnelheden om het verkeer vlotter te laten stromen.
In Italië is getest met 150 km/u op geselecteerde snelwegdelen. Het gaat dan om trajecten met meerdere rijstroken, goed zicht en moderne infrastructuur. Niet overal, maar wel waar de omstandigheden het toelaten.
Polen heeft de limiet op bepaalde snelwegen opgetrokken van 130 naar 140 km/u. Het officiële doel: reistijden tussen grote steden inkorten en het netwerk aantrekkelijker maken voor zowel personen- als vrachtverkeer.
In de Verenigde Staten lopen de limieten sterk uiteen per staat. In Texas en Utah vind je wegen waar 85 mph (ongeveer 137 km/u) toegestaan is. Het argument daar: uitgestrekte, dunbevolkte gebieden met weinig verkeersdrukte zouden hogere snelheden veiliger kunnen accommoderen.
Het Verenigd Koninkrijk houdt vast aan 70 mph (circa 112 km/u), maar de discussie over 80 mph (129 km/u) duikt regelmatig op. Eventuele verhogingen zouden dan alleen gelden op brede, overzichtelijke snelwegen met hoge veiligheidsstandaarden.
De plus- en minpunten op een rij
Voor veel automobilisten klinkt harder rijden aantrekkelijk: je bent sneller op je bestemming en ritten voelen minder traag. Als de snelheid van het verkeer beter op elkaar is afgestemd, kan dat bovendien bijdragen aan een gelijkmatiger doorstroming en soms zelfs minder filevorming.
Daar staat tegenover dat hogere snelheden bijna altijd meer brandstof kosten. Dat jaagt niet alleen de kosten aan de pomp op, maar zorgt ook voor extra CO2-uitstoot. Voor landen die stevig inzetten op klimaatdoelen, is dat een lastig punt. Bovendien worden ongevallen op hogere snelheid vaak ernstiger, ook al zijn auto’s veiliger geworden. En vergeet de geluidsoverlast niet: hoe sneller er wordt gereden, hoe meer herrie langs de snelwegen.
Wat betekent dit voor Nederland?
In Nederland ging de snelheid juist omlaag: sinds 2020 rij je overdag maximaal 100 km/u, vooral om de stikstofuitstoot te beperken. Dat besluit blijft onderwerp van verhitte discussies, zeker onder automobilisten die graag terug willen naar 130 km/u buiten de spits, zoals eerder mogelijk was.
Met de internationale trend in het achterhoofd is de vraag logisch: schuift Nederland ooit weer op naar hogere limieten? Zolang CO2-reductie en milieubeleid prioriteit hebben in Den Haag, lijkt een ommezwaai niet waarschijnlijk. Maar het debat dooft niet uit, mede doordat buurlanden andere accenten leggen in hun verkeersbeleid.
Uiteindelijk draait het om de balans tussen snelheid, veiligheid, leefbaarheid en klimaat. Hoe die weegschaal uitvalt, verschilt per land en per politieke windrichting. Wat vind jij: is het tijd om in Nederland weer wat sneller te mogen rijden, of houden we de voet beter van het gaspedaal?
