Je rommelt door een oude doos van je opa of oma en vindt een klein, mysterieus voorwerp. Het is van plastic, voelt stevig aan, en het lijkt een beetje op een miniatuurdoosje met vakjes erin. Geen scherm, geen snoer, geen knopjes. Alleen een paar vakjes, allemaal net iets anders van formaat. Sommige zijn rond, andere smal en langwerpig. Je ziet misschien nog net een oud banklogo erop gedrukt.
Wat is dit? Een meetinstrument? Een puzzel? Een stukje gereedschap uit een ander tijdperk?
Vraag: Je ziet hier een stukje van een oud apparaat, wat is het?
Antwoord: Een pennie rekening spaarpot van de Postbank – een slimme, mechanische spaarpot die kinderen vroeger cadeau kregen bij het openen van een pennie rekening bij de bank. Het had aparte vakjes waarin munten precies pasten, zodat je kon zien hoeveel je al had gespaard. Een educatief hulpmiddel én een stukje jeugdsentiment, dat generaties leerde hoe sparen écht werkt.
